Alergia oraz odporność, nabyte przez szczepienia ochronne a pomocą B.C.G., są dowodem, że prątki B.C.G., pozbawione jadowitości, rozmno- żyły się w ustroju dziecka i wytworzyły tkankę gruźliczą. Powstała od- porność nosi nieco odmienny charakter niż w innych chorobach zakaź- nych i przypomina raczej odporność w zakażeniu kiłowym oraz zimni- czym. Mianowicie odporność ta, zdaniem przeważającej większości ba- daczy, trwa dopóty, dopóki pozostają w ustroju żywe prątki gruźlicy, współżyjące z jego tkankami. Przez cały ten okres szczepicnde chroni przed zakażeniem dodatkowym prątkami, nie pozbawionymi- ·z,jadliwości. Odpór- ilość znika dopiero z wydaleniem lub obumarciem prątków zatrzymują- cych się przeważnie w węzłach chłonnych. Według pierwotnych badań Calrnettea odporność przeciwgruźlicza, nabyta po pierwszym szczepieniu, utrzymuje się do 2 lat, po czym słabnie i wreszcie zruika: poprzednio do- datni odczyn tuberkulinowy staje się ujemny. Wobec tego Calmette po- leca powtarzanie szczepienia w pierwszym, trzecim, siódmym i piętnastym roku życia. Prócz swoistej odporności szczepionka B.C.G. wywołuje, zdaniem wielu, jeszcze tzw. odporność paraswoistą, którą Ascoli nazwał ana- coresis. Jest to równoczesna odporność nieswoista na inne zakażenia, zwłaszcza na odrę, krztusiec, zapalenie płuc, jelit i inne choroby. W Sup- raślu np. na 39 przypadków odry li nieszczepionych było wśród szczepio- nych tylko 6 przypadków (Morozowicz). Działaniem ariakoretycznym szczepionki tłumaczą także większą umieralność ogólną u nieszczepionych Do listopada r. 1932 w 46 państwach, w których przeprowadza się szczepienia na większą skalę – poza Francją – umieralność ogólna wśród 443.656 noworod- ków wynosiła 7,9%, a u nie szczepionych 15,3%, była zatem dwukrotnie większa. Szczepionkę sporządza się z żywych prątków B.C.G. Żywotność szcze- pionki utrzymuje się przez kilkanaście dni. Po 30 dniach pozostaje tylko 1/30 prątków żywych, wskutek czego szczepionka jest już bezskuteczna. Natomiast do 10 dni od chwili jej sporządzenia nie ulega szczepionka zmianie, zwłaszcza jeżeli ją przechowuje się w ciemnym i zimnym miej- scu. Początkowo stosowano szczepionkę wyłącznie u noworodków metodą dosutną. Noworodek otrzymuje 3 dawki. szczepionki a 30 mg żywych prątków B.C.G. każda, po jednej damce co drugi dzień, np. w 3, 5 i 7, albo w 4, 6 i 8, albo w 6, 8 i 10 dniu po urodzeniu. Dawkę, tzn. zawartość jednej flaszeczki, podaje się niemowlęciu po silnym wstrzą- śnięciu do wypicia w łyżeczce mleka na pół godziny przed karmieniem. Wymioty oraz biegunka usuwając szczepionkę z przewodu pokarmowego udaremniają uzyskanie odporności. Toteż pewniejsze jest szczepienie skórne, a zwłaszcza śródskórne. [podobne: badania wysokosciowe bez skierowania, poradnia dla dzieci z autyzmem, erozja szkliwa ]
Tags: badania wysokosciowe bez skierowania, erozja szkliwa, poradnia dla dzieci z autyzmem